top of page

(IDV fanfiction) Hello, Welcome Home : Chapter 1

1

(Hello, Welcome Home Series)

Pairing : #JackNaib (Jack x Naib Subedar)

Author : with her percentage

___________

ความทรงจำในวันฟ้าหม่นที่มีเพียงฝนพร่ำปรอยตกท่ามกลางความชื้นแฉะไม่น่าอภิรมย์เท่าไหร่ ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่อากาศเริ่มเย็นลงเพราะใกล้เวลาหัวค่ำเต็มที ผมนั่งเหม่ออยู่บนริมฟุตปาธที่เฉอะแฉะจากน้ำนองบนพื้นซีเมนต์ จดจ้องสายตาสีครามมองไฟสะท้อนชวนแสบตาจากหน้ารถโดยสารหลายคันที่ขับผ่านไปอย่างเอื่อยเฉื่อย เสียงเอี๊ยดอ๊าดที่ดังลั่นออกมาบ่งบอกถึงสภาพที่ไม่สู้ดีนักของยานพาหนะส่วนมากในย่านแห่งนี้ซึ่งมีสภาพตึกรามทรุดโทรมไม่ได้ต่างไปกว่ากันเท่าไหร่

ผมนั่งทิ้งเวลาให้ผ่านไปอย่างไร้ค่า ไม่มีทีท่าว่าจะลุกไปไหน ปล่อยให้ตัวเองเปียกปอนหยาดน้ำฝนที่ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าอย่างไม่ได้สนใจนักว่ามันจะทำให้ผมไม่สบายในท้ายที่สุดหรือเปล่า

ก็นะ ... ใครจะสนกันล่ะ ?

ผมในวัยสิบเอ็ดปีจดจ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองในหลุมน้ำที่เจิ่งนองอยู่บนพื้นถนนเบื้องหน้าด้วยความคิดว่างเปล่าที่มีต่อตัวเองจนน่าใจหาย ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้าเคยพยายามหาคำตอบอยู่นานสองนานว่าทำไมพระเจ้าถึงได้ทอดทิ้งให้ผมมีชีวิตข้างถนนแบบนี้

นานวันเข้านับตั้งแต่วันที่ผมต้องออกมาใช้ชีวิตเร่ร่อน จากเด็กชายที่เคยเอาแต่ฟูมฟายและตั้งคำถามว่าทำไมและทำไมในทุก ๆ วัน กลับกลายเป็นเด็กชายที่ต้องพยายามใช้ชีวิตรอดด้วยตัวเองให้พ้นผ่านไปในแต่ละวันอย่างอดสู ศรัทธาของผมครั้นที่เคยเป็นเด็กมีบ้านอยู่กลับมลายหายไปกับอากาศหนาวเย็นที่กัดเซาะจิตใจและร่างกายของผมในทุก ๆ ค่ำคืนที่ต้องระเห็จระเหเร่ร่อนอยู่ข้างนอกนี้ ไม่เคยมีสถานที่ใดเปิดให้ผมได้เข้าไปพักพิง ไม่มีแม้แต่การหยิบยื่นความช่วยเหลือยามที่ผมร้องขอเพียงแค่ผ้าห่มสักผืนในคืนที่หนาวเหน็บ

ซึ่งในคืนนั้นเองก็คงไม่ต่างอะไรจากทุก ๆ คืนนักที่ผมต้องฝ่าฟันสภาพอากาศเลวร้ายเพื่อลืมตาตื่นแล้วมีชีวิตต่อไปในวันใหม่

...

เนื้อเรื่องเต็ม ๆ รออ่านได้ในเล่มนะคะ

_____________________

I hope you will like it.

Please comment (#WCHFIC) for being support me,

or if you want to talk with me, hmu@Twitter

x

WHP.

bottom of page